Debuterte med glans

Vegard Skartland har ei svært sentral rolle i at Vendel-Agathe Sundgot Hide står på scena i Skjold i desse dagar, og i Festiviteten i Haugesund neste helg.

Dei to traff kvarandre som studentar på Norges miljø- og biovitenskapelige universitet på Ås. Der var dei i same storband, og søt storbandmusikk må ha oppstått mellom dei.

No har kjæresteparet og sambuarane hovudrollane som Galileo og Scaramouche under Queen-musikalen i nabobygda. Ho er frå Gjerdsvika på Sunnmøre, med Ulsteinvik som næraste større tettstad. Bygda på Gurskøya i Sande kommune kan samanliknast med Vikebygd i storleik, og som i Vikebygd er det er ei revy- og teatergruppe der òg.

— Eg har lenge vore aktiv innan kultur, men det er første gong her i kommunen, seier ho,

Fullt hus

Det var ikkje eit ledig sete i salen under premieren fredag kveld. Så er det òg ei stor satsing UL Skjoldafjord gjer denne gongen. Det kostar å setja opp alt ein ikkje sjølv lagar, og Queen-musikalen er sett av over 20 millionar menneske i rundt 30 land. Dermed er det ein dyr oppsetjing å kjøpa rettar til.

— Det er nok det største me har satsa ja, og me betalar ein fast pris pluss delar av billettsalet. Me skal ha ein del publikum for at det skal bera seg, men det starta bra no i kveld, seier Therese Haraldseid, som er ein av tre regissørar for oppsetjinga.

Eit par blant publikum som har brei erfaring med musikalar, er Siri og Jan Olav Landa.

— Me har ikkje vore på denne musikalen i London, og me veit at no er han tatt av plakaten der. Så dette var jo fantastisk at me får sjå og høyra han her i heimbygda vår, samstemmer dei to.

Ei anna som var svært nøgd med kvelden var Ingrid Nesheim, som var til stades saman med Magnhild Johannessen og Erling Haraldseid.

— Eg synes det er kjempebra, og favoritten min er Silje, seier Ingrid Nesheim, medan ho gler seg til at pausen er over.

Queen

Musikalen er ei forteljing om verda om tre hundre år frå no, styrt av folk som har bestemt at mangfald blant folk skal vera avgrensa. Musikk er forbudt og dermed er alle verdas musikkinstrument øydelagde. Musikken og tekstane til det legendariske britiske rockebandet Queen, bind hendinga saman.

I musikalen til UL Skjoldafjord snakkar alle sin eigen dialekt frå scena, og litt av tekstane mellom songane er tilpassa lokalt. Latter var det til dømes då Mount Everest, Galdøhpiggen og Hodnafjellet vart nemnd i same andedrag. Queen sine songtekstar vert sunge på engelsk, og publikum deltok engasjert på mange av dei mest kjende refrenga.

Stort apparat

Det er eit 20-tals artistar på scena gjennom dei drygt to timane, pluss ein halv times pause. Det kunne sikkert ha vore freistande å bruka ferdig musikk, men eigne musikarar stod for alt bortsett frå eit par originale korte Queen-innslag på storskjerm. For at det dyktige orkesteret ikkje skulle ta opp areal på scena, sit dei på ein eigen scene oppunder taket knapt synleg for publikum.

Alle på scena var utkledde til det i nokre tilfelle ugjenkjennelege, så her gjer dei som jobbar med kostyme og sminke ein fantastisk jobb. Å kjenne att Elisabeth Stople Gregersen, som spelte den onde dronninga, var ikkje særleg enkelt.

Det er imponerande at UL Skjoldafjord år etter år klarar å presentere slike førestillingar. Årets er truleg noko av det største og beste dei har gjort. Det er ei lang og vanskeleg oppsetjing, og for publikum var det neppe eit feilslag å merka. Dessutan går alt unna knapt utan pausar til sceneskift, og lyd og lys er av høg kvalitet.

For dei på scena er det alvorleg mange timar som er lagt ned i førebuingar. Elisabeth Byrkja frå Skjold hadde to av sine på scena.

— For dei som deltek på scena er det snakk om øving, øving og øving, så ein må vera like imponert over dei som har vore heime kveld etter kveld, seier ho.

Atten år gamle Ruth Jøri Eidhammer hadde to rollar, men var ikkje særleg nervøs minuttar før premieren.

— Eg har erfaring frå barneteateret her, kor eg òg har vore leiar, så dette kjem til å gå fint, sa ho, og det stemte fullt og heilt.