Forseinka haustdikt

det er ikkje fritt for at eg gys litt når eg så vidt kan skimta […]

det er ikkje fritt for at eg gys litt når eg så vidt kan skimta bygdo
for vinden bles regnet så dei gamle ikkje får henta trygdo
det er betre og vera innomhus og sjå ungane riva sund posten
eg ser på termometeret, det er ei stund til frosten

Øyvind Mikal Roa