Nå har me snø, is og mørke i vente, så alle lys må vera tente.
Vegane vert glatte, bilane kjem ikkje fram, der det er bratte.
Det beste er å sitta inne i ståvo
å sjå på fuglane når dei et sin mat på brettet.
Der dei set til dei er mette.
Som takk for maten, dei syng ein song,
og vonar at der er noko når
Dei kjem att neste gong.
Ein vinterkveld er fin å sjå, når månen
Lyser som ein eld, og me ser eit stjerneveld.
Då må vårt auga mot himlen seg venda.
Me må undrast på korleis dette kunne henda.
Eit skaparverk me ikkje kan forstå, og tanken ikkje kan nå.
Ingvald Åsheim